Elke keer loop je weer tegen hetzelfde probleem aan. Je ervaart dezelfde struggelingen, weerstanden en irritaties. Je merkt dat je er een kort lontje van krijgt en dat je ineens lelijk staat de doen tegen je partner. Je hoort jezelf net iets te hard ‘hou daar nu mee op!’ schreeuwen tegen je kinderen. Of je doet wel erg kortaf tegen je moeder (zucht, néé mam!).

Je wilt het niet, maar het gebeurt toch. Alsof je even geen controle meer hebt over jezelf of de situatie. Je raakt er gefrustreerd van en voelt je er moe en moedeloos door. Je zou graag willen dat alles gewoon soepeler verloopt. Dat iedereen het naar zijn of haar zin heeft en dat de dingen die je bedacht hebt ook zo gaan als dat je gehoopt had. Maar ja, dat lukt dus niet.

Soms heb je het gevoel dat het even wat beter gaat, rustiger is, maar dan komt er weer zo’n dip. De dingen op je to do list stapelen zich op. De irritaties tussen jou en je partner worden weer groter. Je voelt de (innerlijke) druk en onrust oplopen en de stress toenemen. Voor je het weet zit je weer vast in die negatieve spiraal en weet je niet hoe je er uit moet komen.

Hoe zou het zijn om die frustratie en irritatie los te kunnen laten? Om niet meer het gevoel te hebben van “het lukt me niet”, maar om juist weer in een positieve spiraal te komen zitten? Wat voor een effect zou dat hebben op jou, je relatie, je leven? Hoeveel meer rust en ontspanning zou dat jou geven?

Als er een manier was waarmee je dat voor elkaar kon krijgen, zou je dat dan doen?